17.01.2015.
Тихо ненадно, као птић у гнездо,
спустила се у мој сан,
да ми улепша живот и дан.
Мила, нежна као свила,
а опет са снагом често
обори руке
и великог брата.
Гледах јој раст и стас.
Од буцка врцкастог,
Стиже девојка!
Која својом нутрином
плени и дражи,
срце ти заговитла, раздражи
и онда га нежно оснажи.
Ведро с осмехом, крчи путе.
Љубав Божија нека те снажи,
Да твоја благост и лепота,
стигне и у друга срца многа.
